Powerful Poetry: Do not go gentle into that good night by Dylan Thomas.
Updated on March 18, 2015
Favourite poems translated to Dutch
Do not go gentle into that good night by Dylan Thomas
Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.
Gaat niet koest en gedwee heen met het avondgloren in zicht
Door Dylan Thomas, vertaling Nils Visser
Gaat niet koest en gedwee heen met het avondgloren in zicht,
een ouwe rot moet woest zijn bij intrede van de schemering,
scheldend en tierend in razernij, in aangezicht van het stervende levenslicht.
Wijze grijsaards weten dat er duisternis aan het einde ligt,
maar omdat hun woorden geen oneindige bliksem achterlaten,
gaan zij niet koest en gedwee heen met het avondgloren in zicht.
Brave luitjes, met blik op die laatste golf , janken omdat wellicht
hun vergankelijke daden hadden kunnen dansen op oneindige zee,
en schelden en tieren daarna in razernij, in aangezicht van het stervende levenslicht.
Wilde gasten die de zon wisten the vangen en bezongen in heldendicht,
en the laat leren dat die gouden bol uiteindelijk zielsalleen westwaarts gaat,
gaan ook niet koest en gedwee heen met het avondgloren in zicht.
Gewichtige lieden, de dood nabij, krijgen het verblindend inzicht,
dat niets ziende ogen als kometen kunnen ontvlammen in vrolijkheid,
en schelden en tieren daarna in razernij, in aangezicht van het stervende levenslicht.
En gij. mijn vader, op eenzame hoogte uitvoerder van droeve plicht,
Geef mij nu de vloek , geef mij nu de zegen van uw machtige tranen, ik smeek u,
laat mij niet koest en gedwee heen gaan met het avondgloren in zicht,
maar scheldend en tierend in razernij, in aangezicht van het stervende levenslicht.
